........เครื่องมือทำการประมงในพิกัด หมายถึง เครื่องทำการประมงซึ่งระบุชื่อลักษณะหรือวิธีใช้ในกฏกระทรวงและผู้ใช้เครื่องมือต้องได้รับอนุญาติ และเสียเงินอากรตามที่กำหนดไว้
ชื่อไทย : ช้อนสนั่น
ชื่ออังกฤษ : Boat Dip Net
ลักษณะ : เครื่องมือชนิดนี้มีลักษณะคล้ายกันกับช้อนขาคีบแต่ใหญ่กว่ามากใช้ติดกับหัวเรือและมีไม้รองรับคันช้อนเพื่อช่วยลดกำลังให้เบาลง ในขณะที่งัดช้อนขึ้นจากน้ำ ปากช้อนกว้าง 7 – 8 เมตรขอบช้อนตอนเหนือมีด้ามยาวประมาณ 6 เมตรขนาดของช่องตาข่ายของช้อนนั้น 1.50 ซม.
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาผิวน้ำ
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ ลำคลอง บึง หนอง
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ถุงโพงพาง
ชื่ออังกฤษ : Set Bag Net
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่ใช้อวนรูปถุง ปากอวนติดตั้งให้การรับสัตว์น้ำที่พัดตามกระแสน้ำเข้าถุงอวน โพงพางหลักเป็นโพงพางที่พบมากที่สุด อวนเป็นรูปถุงปากกว้าง ปากอวนสูงใกล้เคียงกับความลึกของน้ำช่วงขึ้นสูงสุดขนาดประมาณ 4x4 หรือ 8x6 เมตร ความยาวจากปากอวนถึงก้นถุง 20 - 25 เมตร ตัวอวนจะเรียวเล็กลงปากอวนจะวางในทิศทางหันรับกับกระแสน้ำ มักห่างกันตามขนาดปากอวน ราว 4-8 เมตร ด้านบนมีไม้คาดไว้กันไม้หลักเอนเข้าหากัน ปากอวนจะมัดกับเสาหลัก ส่วนตัวอวนจะกดไว้ด้วยไม้กด โดยไม่ใช้ทุ่นและตะกั่วถ่วง ส่วนเนื้ออวนเป็นโพลีเอทธีลีน ที่บริเวณปากจะมีขนาดใหญ่ที่สุด แล้วเล็กลงมาตามลำดับ ส่วนที่เป็นก้นถุงยาว 1.5 - 3 เมตร มักใช้ขนาดตา 1.5 - 2.5 เซนติเมตร ปลายถุงสามารถเปิดออกได้โดยมัดเชือกไว้ การวางโพงพางจะทำหลายช่องเรียงกันเป็นแถวประมาณ 6 -10 ช่อง ทำได้ทั้งเวลากลางวันและกลางคืน ในช่วงน้ำขึ้นเต็มที่หรือลงเต็มที่โดยประกอบอวนเข้ากับไม้กดอวน แล้วนำไปผูกกับไม้หลัก แล้วจอดเรือไม้ที่ตำแหน่งก้นถุง รอให้กระแสน้ำพัดสัตว์น้ำเข้าอวนสักพักขึงกู้ก้นอวนขึ้นมา เทสัตว์น้ำออก แล้วมัดก้นถุงวางใหม่ต่อไป โพงพางจะใช้ที่ระดับน้ำลึกประมาณ 1 -6 เมตร และสามารถทำได้ตลอดทั้งปี
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : กุ้ง ปู และปลาที่ชอบอยู่ในเขตน้ำกร่อย
แหล่งทำการประมง : ทะเลสาบ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ยอขันช่อ
ชื่ออังกฤษ : Bug Lift Net
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือยอชนิดหนึ่งมีขนาดใหญ่โตกว่ายอธรรมดามาก การยกกว้านขึ้นลงจะอาศัยคานดีด ประกอบด้วยจุดหมุน ทำให้สามารถยกขึ้นโดยแรงของคน ๆ เดียว ลักษณะของเครื่องมือ เช่นเดียวกับยอทั่วไป คือ ประกอบเป็นเนื้ออวนที่มีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส มีคันยอและไม้กว้านใช้ทำการจับสัตว์น้ำ
.........วิธีการใช้จะนำเชือกคร่าวของอวนทั้ง 4 มุมผูกเข้ากับไม้แขวนยอ และกว้านให้ยอวางลงไปบนพื้นโคลนใต้น้ำ สังเกตปลาเข้าก็สาวเชือก ปลายไม้กว้านอีกด้านหนึ่ง กดให้ยอยกขึ้นพ้นน้ำ และทำการผูกเชือกไว้ให้แน่น ไม่ให้ยอตกลงน้ำ จากนั้นใช้สวิงตักสัตว์น้ำที่ตกอยู่ก้นอวน แล้วจึงแก้ปล่อยให้ยอวางลงดังเดิม
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลากระบอก กุ้งเปลือกขาว
แหล่งทำการประมง : บริเวณริมฝั่งของแม่น้ำลำคลองโดยทั่วไป ในน่านน้ำเค็ม กร่อย และจืด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนหางเหยี่ยว
ชื่ออังกฤษ : Raft Dip Net
ลักษณะ : มีลักษณะคล้ายช้อนสนั่น แต่เครื่องมือนี้ใช้แพเป็นพาหนะ
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาผิวน้ำ
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ ลำคลอง บึง หนอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนกลม
ชื่ออังกฤษ : Shrimp Dip Ne
ลักษณะ : เครื่องมือชนิดนี้เป็นช้อนชนิดหนึ่ง ขอบทำด้วยไม้ไผ่ขดเป็นวงรีมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 40 – 80 ซม. ด้านล่างมีเนื้ออวน ใช้ทำการช้อนกุ้งตามริมตลิ่งโดยทั่วไป ชาวประมงจะทำการดำน้ำช้อนกุ้งตามเสาเรือนก็มี
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : กุ้ง และสัตว์น้ำที่อยู่ริมตลิ่ง
แหล่งทำการประมง : ใช้ในน่านน้ำเค็มและน้ำจืด
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนคอก
ชื่ออังกฤษ : Boat Bag Net
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประเภทตาข่าย มีรูปเป็นถุง ปากถุงใช้ไม้ทำเป็นขอบสี่เหลี่ยมและมีเชือกผูกทั้งสี่มุม กรอบด้านกว้างๆประมาณ 2 เมตร ด้านยาว 4 เมตร ก้นถุงลึก 6 เมตร ขนาดของตาอวน 4 ซม
...........วิธีการใช้เครื่องมือนั้น ใช้เรือ 1 ลำ ชาวประมงจำนวน 2 คน คนท้ายทำหน้าที่แจวเรือทวนน้ำ คนหัวเรือลากถุงช้อนคอกให้ถุงจมอยู่ใต้น้ำ แล้วยกถุงขึ้นดูเป็นคราวๆ
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : จับกุ้งได้เป็นส่วนมาก
แหล่งทำการประมง : ทะเลสาบ
............++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนลาก
ชื่ออังกฤษ : Beach Dip Net
ลักษณะ : เครื่องมือช้อนลากชนิดนี้มีรูปร่างคล้ายเปลญวน ขนาดกว้าง 4 เมตร ยาว 10 เมตร ก้นถุงช้อนลึก 1.50 เมตร ขนาดช่องตา 3 ซม. ขอบช้อนด้านกว้างมีไม้ผูกติดสำหรับเอาเชือกผูกติดในขณะที่ทำการลาก
..........วิธีการใช้เครื่องมือนั้นใช้คน 3 – 4 คน ลากช้อนเขาหาตลิ่ง
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลากด ปลาดุก ปลาตะเพียนเป็นส่วนมาก
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ และลำคลองต่างๆ
............++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนพาย
ชื่ออังกฤษ : Dip Net
ลักษณะ : เครื่องมือชนิดนี้ทำด้วยไม้ไผ่ ถุงถักด้วยด้ายหรือป่าน ยาว 2 เมตร ปากถุงกว้าง 85 ซม. ถุงลึก 2 เมตร ตากว้าง 3 ซม
..........วิธีการใช้เครื่องมือนั้นใช้คนๆเดียวถือช้อนพายนั่งอยู่บนร้านข้างตลิ่งและพายไปมา
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ ลำคลองต่างๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ช้อนขาคีม
ชื่ออังกฤษ : Boat Dip Net
ลักษณะ : เครื่องมือชนิดนี้ถักด้วยด้ายเป็นตาข่าย ขนาดตา 4 ซม. ผืนตาเป็นรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ก้นถุงลึก 4.50 เมตร ด้ามถือใช้ไม้ไผ่ 2 อัน อันหนึ่งยาว 4 เมตร ผูกไขว้กันระหว่างกึ่งกลางเป็นรูปกรรไกรแล้วผูกขึงผืนตาข่ายติดกับไม้ด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นที่สำหรับถือ
..........วิธีใช้เครื่องมือนั้น ใช้เรือ 1 ลำ ชาวประมง 2 คน คนหนึ่งทำการพายเรือทางท้ายทวนกระแสน้ำไปเรื่อยๆ ส่วนคนที่อยู่หัวเรือก็จีบช้อนขาคีมกดให้ปากช้อนลงในน้ำและยกขึ้นดูเป็นคราวๆ
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาตะเพียน ปลากา ปลากด
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ ลำคลอง หรือแหล่งที่มีน้ำไหล
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : เรือผีหลอก
ชื่ออังกฤษ : Simple Catching Boat
ลักษณะ : ท้องเรือค่อนข้างแบน และกราบเรือเมื่อลอยอยู่ในน้ำจะสูงจากระดับน้ำ ไม่มากนัก กราบเรือด้านหนึ่งติดแผ่นกระดานทาสีขาวและวางให้เอียงลาดลงน้ำ อีกด้านหนึ่งของกราบเรือนั้นขึงตาข่าย เป็นแนวยาวตลอดลำเรือและให้ขอบสูงจากกราบเรือประมาณ 1 เมตร ใช้เป็นเรือประมงน้ำจืดตามแม่น้ำลำคลอง
..........วิธีใช้เรือชนิดนี้ หาปลา คือ พายเรือออกหาปลาในเวลากลางคืน เมื่อปลาเห็นแผ่นกระดานสีขาวท่ามกลางความมืดปลาจะตกใจกระโดดข้าม แต่ก็ไม่พ้นเพราะถูกตาข่ายกั้นไว้ปลาจะตกลงไปในท้องเรือ นับเป็นวิธีหาปลาง่าย ๆ วิธีหนึ่ง และที่เรียกว่าเรือผีหลอกนั้นเป็นเพราะ ส่วนหนึ่งของเรือทาสีขาวโพลน แล่นในเวลากลางคืน และสามารถหลอกปลาให้ตกใจกระโดดลงไปในเรือได้ พื้นที่ที่ยังเห็น
ชนิดของสัตว์น้ำที่หาได้ : ปลาผิวน้ำทั่ว ๆ ไป
แหล่งทำการประมง : ในแม่น้ำลำคลองเวลากลางคืน
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ถุงบาม
ชื่ออังกฤษ : Big Lift Net
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงพื้นบ้านที่ใช้จับปลากระบอกบริเวณชายฝั่ง มีลักษณะคล้ายยอขนาดใหญ่ แต่ไม่มีคันยอ และปูผืนอวนไว้ที่พื้นทะเล รอเวลาให้ปลากระบอกเข้ามาบริเวณศูนย์กลางของผืนอวน แล้วยกขอบอวนทั้ง 4 ด้าน ให้พ้นผิวน้ำ จำนวนคนที่ใช้ขึ้นอยู่กับลักษณะทางเครื่องมือ บามจะมี 2 แบบ คือ แบบมีถุง และไม่มีถุง บามที่ใช้ในทะเลสาบสงขลาเป็นบามแบบไม่มีถุง ตั้งอยู่บริเวณริมฝั่ง ห่างฝั่ง 10 - 50 ม น้ำลึก 1.50 - 3 .00ม. ประกอบด้วยร้านนั่ง หรือร้านบาม ทำด้วยเสาไม้ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 10 - 30 ซม. ยาว 10 - 16 ม. ปักติดกับพื้นคลองเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนาดพื้นทีประมาณ 3 x 3 ม. หรือใช้เพียง 2 ต้น แล้วใช้ไม้ยึดให้แข็งแรง ด้านใกล้ฝั่งใช้ไม้ทำเป็นขั้นบันได ด้านบนสุดมุงด้วยทางมะพร้าว ถัดลงมามีไม้พื้นปูเป็นที่นั่ง ใต้ที่นั่งมีกว้านไม้แบบมือหมุน 1 อัน และไม้พาดสำหรับยืนหมุนกว้าน ร้านนั่งจะยึดให้แข็งแรง โดยใช้เชือกผูกโยงกับเสาทั้ง 4 ต้น แล้วนำไปยึดกับหลักที่ปักห่างออกไปเล็กน้อย มีปีกทำด้วยหลักไม้และเศษอวนหนึ่งปีกอยู่ด้านในระหว่างริมฝั่งกับร้าน การทำประมงในเวลากลางวันช่วงน้ำขึ้นโดยชาวประมงประกอบอวนเข้ากับคันบาม แล้วจับคันบามและผืนอวนทั้งหมดไว้ที่พื้น ขึ้นไปนั่งเฝ้าดูฝูงปลาบนร้าน รอเวลาจนกว่าฝูงปลากระบอกว่ายมาที่กึ่งกลางผืนอวน จึงกว้านหรือฉุดเชือกผูกมุมอวนด้านใน เพื่อยกขอบอวนทั้ง 4 ด้าน สูงพ้นผิวน้ำประมาณ 1 ม. ทำให้ปลาหนีออกไปไม่ได้จากนั้นจึงลงจากร้านนั่ง เพื่อกู้อวนและตักปลาใส่เรือ เสร็จแล้วทำซ้ำใหม่แบบเดิม
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลากระบอก
แหล่งทำการประมง : บริเวณชายฝั่ง
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : แหยาว4เมตรขึ้นไป(ไม่นับทบเพลา)
ชื่ออังกฤษ : None pocket Cast Net
ลักษณะ : เป็นแหที่ด้านล่างไปรั้งขึ้นมาเป็นกระเป๋าแบบแหทั่วไปเหมาะสำหรับทอดจับปลาในน้ำตื้นๆ โดยทำการเหวี่ยงคลุมเอาไว้ แล้วใช้มือคลำจับภายหลัง
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : สัตว์น้ำที่อาศัยอยู่ในบริเวณน้ำตื้น
แหล่งทำการประมง : ริมคลอง ชายหาดทราย หรือท่าเทียบเรือ
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : เฝือก
ชื่ออังกฤษ : Bamboo Screen
ลักษณะ : เป็นเครื่องจักรสานชนิดหนึ่ง ใช้ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าเหลาเป็นซีกขนาดใหญ่เท่ากับก้านตับจากมุงหลังคาหรือใหญ่กว่านี้เล็กน้อย แล้วยกหรือกรองด้วยหวายเป็นแผง ๆ แผงหนึ่งตามปกติยาวประมาณ 8-10 เมตร ขนาดสูงของเฝือกนั้นสุดแท้แต่ผู้ที่ต้องการใช้ในสถานที่น้ำลึกเท่าใด ถ้าใช้ในสถานที่น้ำลึกมากก็ใช้ขนาดสูงมาก ในสถานตื้นก็ต่ำลงมาตามส่วน
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลากะบอก กุ้ง ปลากะพง
แหล่งทำการประมง : บริเวณที่มีน้ำขึ้นน้ำ
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนรุน
ชื่ออังกฤษ : Push Nets
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่ใช้อวนลักษณะคล้ายถุง ปากอวนประกอบกับคันรุน ติดตั้งบริเวณหัวเรือ จับสัตว์น้ำโดยวิธีผลักด้วยแรงคน/เครื่องยนต์
ชนิด: อวนรุนใช้เรือกล อวนรุนไม่ใช้เรือกล (ระวะ/รุนเคย/ชิป/ไสกุ้ง)
..........- อวนรุนใช้เรือกล หมายถึง อวนรุนที่ใช้เรือกลผลักดันเครื่องมืออวนให้เคลื่อนที่ขณะทำการจับสัตว์น้ำ (แบบรุนกุ้ง/แบบรุนเคย)
..........- อวนรุนไม่ใช้เรือกล หมายถึง อวนรุนที่ไม่ใช้เรือกลผลักดันเครื่องมืออวนให้เคลื่อนที่ขณะทำการจับสัตว์น้ำ แต่ใช้แรงคนแทน(แบบรุนกุ้ง/แบบรุนเคย)
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : สัตว์ที่อยู่พื้นน้ำ
แหล่งทำการประมง : ทะเล
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนช้อน/อวนยก
ชื่ออังกฤษ : Lift Nets
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่ใช้ผืนอวนที่มีลักษณะและรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยม/กลม จับสัตว์น้ำโดยการวางอวนทิ้งไว้ในแนวดิ่ง/แนวราบ และจะยกหรือดึงอวนขึ้นทันที่เมื่อต้องการจับสัตว์น้ำ หลักการ คือ ใช้เครื่องมือล่อลวง เช่น เหยื่อล่อ ซั้งล่อ แสงไฟล่อ
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาผิวน้ำ
แหล่งทำการประมง : แม่น้ำ บึง ลำคลอง ทะเลสาบ
............+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนกางกั้นแล้วลาก
ชื่ออังกฤษ : Seine Nets
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่ปล่อยอวนกางกั้นสัตว์น้ำ แล้วทำการฉุด ลากปลายสุดของผืนอวนข้างใดข้างหนึ่ง หรือทั้งสองข้างเข้าหาฝั่งหรือเรือ
..........หลักการ คือ ใช้วิธีล้อม และลากผสมกันในไทย เป็นแบบลากเข้าหาชายหาดด้วยแรงคน
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลากะตัก เคย ปลากระบอก ปลาแป้น ปลาข้างเหลือง
แหล่งทำการประมง : เขตน้ำขึ้นน้ำลงบริเวณชายหาด ลึก 1-3 เมตร
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนติดตา
ชื่ออังกฤษ : Gill Nets
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่มีลักษณะเป็นผืนอวนคล้ายสี่เหลี่ยมผืนผ้า โดยใช้จับสัตว์น้ำโดยการวางขวางหรือปิดล้อมสัตว์น้ำเพื่อให้สัตว์น้ำว่ายชนแล้วติดหรือพันตาอวน หลักการ คือ เรียกว่า ข่าย/อวนลอย/อวนจม/กัด/อวนล้อมติด/อวนติด ชาวประมงพื้นบ้านนิยมใช้มากที่สุด
ประสิทธิภาพ: ความยาวอวน ขนาดตาอวน ความลึกอวน และอัตราย่นของเนื้ออวน
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาอินทรี ปลากะพงขาว ปู กุ้ง ปลาทู
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนลาก
ชื่ออังกฤษ : Trawl Nets
ลักษณะ : เป็นเครื่องมือประมงที่ใช้อวนลักษณะคล้ายถุง ใช้วิธีการจับสัตว์น้ำโดยการใช้เรือลากจูงอวนให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง
ชนิด: อวนลากคู่ อวนลากแผ่นตะเฆ่ อวนลากคานถ่าง
..........อวนลากคู่ อวนลากที่ใช้เรือสองลำช่วยถ่างปากอวน
..........อวนลากแผ่นตะเฆ่ อวนลากที่ใช้แผ่นตะเฆ่ช่วยถ่างปากอวน อวนลากแผ่นตะเฆ่ขนาดเล็ก: อวนลากแคระ/อวนลากกุ้ง ชนิดอวนที่ใช้: อวนลากปลา อวนลากกุ้ง อวนลากเคย อวนลากแมงกะพรุน
.......... อวนลากคานถ่าง อวนลากที่ใช้คานช่วยถ่างปากอวน ชนิดในประเทศไทย คือ
อวนลากคานถ่างแบบลากกุ้ง/อวนลากข้าง/อวนลากแขก
อวนลากคานถ่างแบบลากแมงกะพรุน/อวนลากจอหนัง
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาหน้าดิน ปลาผิวน้ำและหมึกแหล่งทำการประมง : จับสัตว์น้ำที่อาศัยบริเวณพื้นทะเลหรือเหนือพื้นทะเลชนิดสัตว์น้ำทั้งแบบอยู่รวมกัน เป็นฝูง/แพร่กระจายบริเวณกว้าง
แหล่งทำการประมง : บริเวณพื้นทะเลหรือเหนือพื้นทะเล
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : อวนล้อมจับ
ชื่ออังกฤษ : Surrounding Nets
ลักษณะ : เป็นผืนอวนคล้ายสี่เหลี่ยมผืนผ้า หลักการ คือ ใช้วิธีปล่อยผืนอวนล้อมรอบสัตว์น้ำเป็นวงกลมหรือรูปไข่เพื่อสกัดกั้นการเคลื่อนที่ของสัตว์น้ำในแนวราบ ส่วนในแนวดิ่งใช้ความลึกของอวนสกัดกั้นตัดหน้าฝูงสัตว์น้ำ ปิดด้านล่างของผืนอวน ทำการกู้อวนแล้วตักสัตว์น้ำขึ้นเรือ
ชนิด: อวนล้อมจับมีสายมาน และอวนล้อมจับไม่มีสายมาน
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาม้า ปลาหางกิ่ว ลากะพงขาว
แหล่งทำการประมง : ริมฝั่งแม่น้ำในน่านน้ำกร่อย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : ข่าย
ชื่ออังกฤษ : Set Gill N
ลักษณะ : เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่ค่อนข้างยาวจาก 80-100 เมตร ลึก 2-3 เมตร มีขนาดตาใหญ่ 5-8 ซม. ตอนเชือกคร่าวบนนั้นโดยมากใช้ผักตบชวาทำเป็นทุ่นพยุงให้ลอยอยู่ได้ ส่วนทางด้านล่างนั้นบางแห่งก็ใช้ตะกั่วหรือบางแห่งก็ไม่ใช้
..........วิธีการใช้งาน ใช้ปักขึงหัวท้ายในสถานที่ซึ่งไม่มีเรือสันจรไปมาตามหนองบึง เมื่อปลาว่ายน้ำมากระทบก็จะติดอวน
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ปลาตะเพียน ปลานวลจันทร์ ปลากระสูบ ปลาตะโกก ฯลฯ
แหล่งทำการประมง : ริมแม่น้ำ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชื่อไทย : เบ็ดราว
ชื่ออังกฤษ : Baited Set Line
ลักษณะ : เครื่องมือชนิดนี้ประกอบด้วยเส้นเชือก หรือสายลวดทำเป็นสายคร่าวเบ็ด ยาวตามความต้องการ ที่พบใช้กันในน่านน้ำจืดนั้น มีความยาวประมาณ 100 – 200 เมตร ถ้าใช้ในน่านน้ำเค็มแล้วยาวถึง 1,000 เมตรหรือยาวกว่านั้นก็มี เขาใช้เบ็ดเบอร์ 4 – 8 หรือเล็กกว่านี้ก็ได้สุดแท้แต่จะทำการจับปลาชนิดใด ผูกตัวเบ็ดสายทิ้งยาวประมาณ 20 – 40 ซม. ตามจำนวนตัวเบ็ดที่ต้องการ แล้วทำการผูกกับสายคร่าวเบ็ดเป็นระยะห่าง 40 – 50 ซม. อีกทีหนึ่ง
..........วิธีการใช้เครื่องมือนั้น ทำการวางทอดขวางกระแสน้ำของหนอง บึง แม่น้ำ ลำคลองหรือทะเล โดยผูกปลายเชือก สายคร่าวเบ็ดทั้งลองด้านปักไว้ บางรายก็จมคร่าวกับพื้นดิน ด้วยการใช้ของหนักถ่วง มีทุ่นลอยเป็นเครื่องหมาย ทั้งนี้ย่อมสุดแท้แต่ความประสงค์ของผู้ใช้เครื่องมือ และต้องการจับปลาชนิดใด
ชนิดของสัตว์น้ำที่จับได้ : ในน่านน้ำจืดจับได้ปลาชะโด ปลาสวาย ปลาเทโพ ปลาเค้า ปลากราย ในน่านน้ำทะเลก็จับได้ปลาฉลาม กะเบน ฉนาก ปลาหางกิ่วแหล่ง
ทำการประมง : น่านน้ำเค็มและน่านน้ำจืด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น